سندی بر اصالت تاریخی نام خلیج فارس | نام «دریای پارس» در نسخه کهن قرآن مُتَرجَم

یک گزارش عیاش؛ ؛ نام ها تاریخچه تاریخ زندگی بشر را دارند. این که آیا نامی برای فرد انتخاب شده است یا خود را نشان می دهد ، تاریخ آن مکان و زمین را منعکس می کند. البته ، گاهی اوقات در مورد نام افراد و مکان ها درگیری وجود دارد ، اما در این میان ، اسناد تاریخی بر نظر نهایی تأکید می کنند. نام اراضی و کشورها بیش از نام قبایل و نژادهایی است که در آنجا زندگی می کردند.

بیشتر رودخانه ها از رنگ و ظاهر آب بیرون می آیند و نام کوه ها اغلب از شباهت ها با چیزهای دیگر گرفته می شوند. اما دریاها تقریباً به کشورها و اراضی نزدیک به آنها خوانده می شدند. از آنجا که مردم آریایی یکی از انسانهای باستان هستند ، هر کجا که این مردم از روی زمین عبور کرده و مستقر شده اند ، اعتبار آنها نیز برای سرزمین های خود و شاخه انتخاب شده است. شاید مهمترین مکان برای نشان دادن حضور این مردم در دراز مدت در یک منطقه جغرافیایی ، دریای پارس یا خلیج آژام باشد.

بحر جنوبی ایران را احاطه کرده است ، و درست مانند بسیاری از سواحل فارسی در ایران ، و در بین مردم ایران ، مردم پارس را تحریم کرد ، و ایرانیان باستان ، جهان غربی در زمان اولیه تر از سایر قبایل ، از روزی که آنها شروع به تدوین تاریخ و جغرافیا کردند ، و “خالی ها” یا “” نامیده می شوند. کلمه پارس و فارسی توسط “مطبوعات” یونانی قدیمی تلفظ شدند ، بنابراین آنها از این کلمه در خلیج فارس استفاده کردند.

(مقالات سعید ناویسی در مورد تاریخ ، صوفی ، فرهنگ و ادبیات در ایران ، ص.

“پارس های دریا” در متون باستانی

از قدیمی تا همه دائر ycl المعارف های تاریخی ، جغرافیایی و دائر ycl المعارف در جهان ، آبهای جنوب ایران به عنوان خلیج فارس از ارتباط آروندود با یک تنگه هورمون شناخته می شود. مورخان ، جغرافیایی و باستان شناسان تاکنون از دریا به عنوان خلیج فارس ، خلیج فارس ، پارس و بار یاد کرده اند.

در اوستا ، چندین مکان از خلیج فارس ، پویایتی ، پویادی یا غلاف وجود دارد و دریای ماکران (دریای عمان) به نام “Seedis” و اقیانوس هند به نام “Farakhart” نامیده می شود. “من ممنوع هستم” ، من آب را روی استاد ، عزاداری ، استخوان و استخوان می پردازم. سپس ، من ، ahuramazda ، آب را بازیابی می کنم. Ahurarazda به دریای Poyetic (Avesta) ، قدیمی ترین سرود ایران ، 1/5) بازگردانده می شود. “

سندی دیگر که در خلیج فارس ذکر شده است ، که امروز در موزه بریتانیا برگزار می شود ، نقشی است که در زمان یکی از پادشاهان بابل در دستگاه قرص سفال استخراج شده است. این لوح در آن روز جهان را نشان می دهد. توضیحات اقیانوس ها و پشت نقشه مقرر می کند که کل جهان آن دوره از بابل و آشور در اطراف و اطراف آنها عبور نمی کند.

زمین به شکل دو مربع مستطیل شکل داخل یک دایره کشیده شده است ، و رودخانه فرات از بالا به پایین جریان می یابد ، که هر دو خلیج فارس هستند. این سند 6000 سال پیش علاوه بر بابل و آشور ، کوههای آذربایجان و کردستان در شمال و آهفاز در جنوب تخمین زده شده است. در آب اطراف این مناطق ، هویج ها به شکل مثلث کشیده می شوند.

دریای بارسا در متون جغرافیایی

Anfanar Malati (4-5 قبل از میلاد) از خلیج فارس در نقشه جهانی یاد کرد. این اثر در کتاب Kleiner es Schrift توسط “Y. Lalol ، Leipzig 2 Ad. Hakatieus Mellati (1 – 2 ، پس از قبل از میلاد) ، یکی از مشهورترین جغرافیای روز خود ، نقشه ای از جهان را که توسط آبهای زمین احاطه شده است ، ترسیم کرده است. این نقشه شکاف خرگوش و خلیج عربستان (دریای سرخ) را نشان می دهد.

به گفته نویسندگان یونانی ، مانند Katzias (1 – 2 ، بعد از قبل از میلاد) ، Xenophon (1-8 قبل از میلاد) ، Strabo (1 قبل از میلاد) ، یونانی به این “مطبوعات” دریا و به سرزمین ایران. [نام]پارس ، پارسی و پرسپولیس ، به یک شهر یا کشور پارسی ، پارسی و پرسپولیس ، شهر یا کشور فارسی اعطا کردند. (خلیج فارس ، محسن شملو ، ص 4).

پارس البدر در متون اسلامی

اولین کسی که به دریای کرایه ها در کار خود اشاره کرد ، ابولقاسیم اوبیدا است … بن عبدا … بن احمد بن خوردبا ، او از 5 قمری درگذشت. وی در کتاب ماساچال و mialic نوشت: “دریای کرایه ها ، که دریای فوق العاده ای است ، در سحرگاه هیچ مد و مد ندارد ، به جز دو بار در سال (ابن خرگادا ، ماسالیک مامالیک ، ص 4).

پس از آن در برخی از منابع قدیمی این دریا ، به آنها نیز اشاره شد. از جمله القاداماما بن جافر ، که در کتاب “آل -خارج” ، ابن القبیبی درگذشت ، که در کتاب تاریخ یاگاوی درگذشت ، ابوبکر احمد بن محمد بن اسحاق ، معروف به ابن آل -فقه ، د.

در همان کتاب ، ابن الفقیه نوشت: “کشیش خوب ، درخشان ، آنها ملاقات می کنند ، yerfi aasan paralep و Blam.”

نسخه قدیمی تفسیر کتاب … به حسین بن بانک.

یکی از نسخه های باستانی در قرآن ، که از انتشارات قرآن تاریخی موجود است ، در کتابخانه شماره 1 Topkapi نگهداری می شود. این نظری است که توسط Bonasr Haddadi ، یک دانشمند ماه در قرن پنجم نوشته شده است. این اهل خواسان بود و او سالها در این زمینه تحصیل کرد. “معنای کتاب تعالی و تفسیر المنایر” توسط ابو نصر احمد بن محمد بن حداد یکی از قدیمی ترین ترجمه های فارسی/ تعلیق قرآن است ، شاید در اواخر قرن چهارم یا اوایل قرن پنجم.

یک نسخه سلطنتی از هشتمین جلد این ترجمه/ تفسیر فارسی (با کتاب فوق العاده و روشنایی قیمت بن حسین گازافی در 6 راهرو) از طریق مدال سلطان ابراهیم غزنافی (حاکم: 1-6) ، در موزه خازین برای Tobbakhim Musumum. این یک تاریخ فارسی است.

اظهار نظر حداد ، مطابق تاریخچه کتاب ، یکی از قدیمی ترین تفسیرهای فارسی پس از تفسیر تابری (نیمه چهارم قرن) است ، و این از جمله آثار ابو آدوسار شهفور اسپاری و ابوبکر البکر است.

نسخه Topkapi یک اثر هنری بی نظیر است. چه کسی هنرمند جادویی است که نسخه Topkapi را نوشت و می اندازد؟ اوتمن بن حسین و اووزجی. نام وی به عنوان نویسنده و دین برای این کار در پایان نسخه Topkapi به وی داده شد و از کتاب و نورپردازی وی در ماه های سال قمری یاد کرد: در کتیبه آغاز سوره حج ، که عبارت “کار اوتمن” است ، هر کلمه ای در یک خانه جداگانه ذکر شده در دین ذکر شده است.

نام اوتمن بن حسین حسین غزنوفی در قرآن شگفت انگیز ذکر شده است ، که توسط قرآن فوق العاده در آانتان رضفی (ماچاد) نگهداری می شد و به عنوان اولین یادبود متحرک در لیست میراث ملی ایران در ماه اکتبر ثبت شد. قرآن عثمانی ، هرکدام حاوی یک جزء ، نام و تاریخ و نورپردازی خود را در اواخر سالها ، در سالهای شیخ الرئیس آل ابو جار المحاماد بن احمد عابدوسی نوشت و روشن می کند. طبق برخی از آثار عثمان در قرآن کریم ، عنوان و نام او به طور کامل حاصل می شود. ابو عثمان بن حسین بن حسین ساب -e -genafi.

دریا در ترجمه آیه 2

در بخشی از کتاب ، حداد ، وقتی صحبت از آیه 2 تخته های غار می شود ، در این آیه نکاتی درباره کلمه “پدیده” ارائه می دهد. همانطور که در آیه زیر ذکر شد ، یکی از این دریاها دریای ایران و دیگری در دریای رومانی است ، حدادی نیز در ترجمه این آیه می نویسد:

حداد صریحاً بر اساس روایتی که در تفسیر این آیه نجیب باقی مانده است ، به دریای فارسی اشاره دارد. مشاهده می شود که در متون باستانی اسلامی ، به ویژه متون توضیحی ، این دریا “دریای پارس” نامیده می شود. در متون تاریخی نزدیک به این تفسیر ، این دریا نیز ذکر شد. Burke Pars و Bay Pars همچنین در کتاب خود “سنت سونین” ذکر کردند. (Aboureihan Burki ، al -tafim al -sunnah ، ص 4).